De belevenissen van de eerste week...

Het is zo fantastisch mooi hier!!! Ik geniet van alles!

Elk taxitochtje is prachtig. Met 22 mensen in een klein busje gepropt, kids die je heel sneaky proberen aan te raken en regelmatig je hoofd stoten is normaal... De chauffeur doet veel moeite om de grootste kuilen in de weg te ontwijken en probeert aan het eind wat meer geld los te krijgen bij de blanken. Maar goed, we betalen echt niet meer dan 100 rwandese franc (wat bijna 65 eurocent is)...

We gaan dus regelmatig met de taxi op pad, gelukkig is niet alles ver weg. Bijvoorbeeld Cards from Africa, dat is maar een klein stukje lopen. Daar kunnen kids van 15 t/m 25 wat geld verdienen door het maken van kaarten. Ze zijn het hoofd van de familie, want hun ouders zijn vermoord tijdens de genocide van twaalf jaar geleden.
Hier moeten we dus 's ochtends een kleine bijbelstudie geven. Donderdag heb ik gepreekt over vergeving. Echt niet simpel, was woensdagavond a little bit restless, maar donderdag ging het prima!
Vergeving is een enorm moeilijk onderwerp hier en niet heel gaaf om over te preken, omdat je weet dat iedereen het er zo moeilijk mee heeft. En daar kom jij dan aan zetten, Hollander, 24 jaar oud om hun te vertellen dat ze moeten vergeven... Voelt heel vreemd. Maar gelukkig is het iets wat in de Bijbel beschreven staat en zijn het niet mijn woorden, maar Gods woorden!

't Is heel gaaf om iedereen te zien preken. Dit hoef je in Nederland nooit te doen en hier sta je dan ineens! Elke keer weer bijzonder om elkaar erna te kunnen bemoedigen dat het goed ging!

Verder hebben we ook een hoop lol. Bijvoorbeeld tijdens het schoonmaken van de badkamer (Marianne, mijn staf, versprak zich... veel te groot woord voor dat betonnen hokje)! Toch wen je er heel snel aan, hoor! Ik zie het probleem niet meer...

We zijn deze week naar weduwen geweest, daar Gods Woord gebracht en wat contact gemaakt, we hopen hier nog naar terug te gaan. Ook naar een programma voor straatkids geweest, om maandag en donderdag krijgen ze eten, doen ze spelletjes en krijgen ze een bijbelverhaal te horen... Was prachtig om te zien hoe ze reageerden op ons drama van de Barmhartige Samaritaan. En aan het eind toen een van hun leidinggevenden vroeg wie er vandaag zijn leven aan Jezus wilde geven gingen er een hoop handen omhoog! Dan gaat er echt wel wat door je heen! Imana ishimwe! (Praise God!)

Gisteren ben ik clown geweest. Prachtig hoe kids daar op reageren. Een blanke is al raar, laat staan zo'n geschminkte!!! We hebben met kids gespeeld en ze een leuke 'onbezorgde' ochtend gegeven.

's Avonds spelen we vaak een spelletje Risk, wat voor veel lol zorgt!

Vandaag 3,5 uur in de kerk gezeten. Dus niet meer zeuren jullie daar in Nederland! ;-) Met een klein meisje op schoot gezeten, voortdurend moest ik de vliegen weg slaan. Da's zo zielig, joh! Zeker een meisje die een grote wond op haar voetje had en naast me stond. Tien vliegen in die wond en haar zusje probeerde de vliegen dood te knijpen... Onbegonnen werk natuurlijk... Daar krijg je echt tranen van in je ogen!

Nou, deze middag zijn we vrij... Dus vandaar dat we het internetcafe konden bezoeken. Geen idee wanneer ik er weer ben...

Heel veel liefs, groeten en blessings vanuit Kigali!