Mutara; here we are!!!!

Toch nog internet! Ik had het niet verwacht, maar in deze ruimte staan drie computers (uit het jaar 'kruik')! Ze vragen enorm veel geduld, maar dat is een goede oefening...

Maandag afscheid genomen van de YWAM-base in Kigali. 's Ochtends nog heerlijk gewassen met m'n emmertje en in het huis waar we nu verblijven hebben we een heuse douche (alleen koud water)!!!
't Lijkt luxe, maar dat valt reuze mee; in het huis zijn alleen 4 stoelen, verder is tie leeg...
's Ochtends dus tas ingepakt (mens, wat zeul ik toch allemaal mee, really women-like!) en onze slaapkamer gesopt. MemoryStick geleegd op een computer van iemand van de basis.Dus nu kan ik weer honderden foto's maken (wat ik dus echt wel doe!).
Om twee uur zouden we vertrekken met veertien personen naar Mutara. Maar het werd Afrikaanse tijd; uiteindelijk vertrokken we om vijf uur! We hadden echt geen space over in de bus, 'k zat echt niet lekker...
Drie en een half uur later kwamen we aan in Nyagatare. Matje uitrollen, klamboe ophangen en slapen! Ik lig gezellig met Elise, Debbie en Marianne op een kamer.

Dinsdag. I'm happy! We hadden vandaag beleg op brood! Nutella chocoladepasta, jam, tomaat en ouwe kaas! We are so blessed!
's Ochtends hebben we met elkaar voor dit gebied gebeden. Ik had niet veel zin om te bidden, maar het was achteraf een goede tijd! Met elkaar Jesaja 51 gelezen.
Daarna heb ik tijd doorgebracht met m'n Engelse bijbel. Jesaja 61 en 55 gelezen, mooie beloften!
's Middags naar een soort openluchtkerk geweest. Dramastuk 'Choices' weer gedaan, de mensen bleven maar klappen, zo mooi vonden ze het! En Bart heeft daarna gepreekt over 'geestelijke strijd'.
's Avonds nog even een kaartspelletje gedaan en vroeg naar bed gegaan. Merkte dat ik me wat ging irriteren aan mensen, dus ik had m'n slaap nodig!

Ik slaap echt niet lekker. Wordt heel vaak wakker; als ik me omdraai, eerst uit de lakenzak, dan er in en later weer onder de slaapzak omdat het koud werd... En het ruggetje word er ook niet vrolijk van, maar ja... twee weken bikkelen! Komt goed!

Vandaag had ik weer geen zin in bidden en alles wat we gingen doen. Toen ik me dat realiseerde, zag ik het als een attack van de tegenstander van onze God om te zorgen dat we powerless zijn. Als je ergens geen zin in hebt ga je er namelijk niet met de volle 100 procent voor... Dus daar korte metten mee gemaakt, met elkaar voor gebeden en nu gaan we er weer voor!
Daarna heb ik een gesprek gehad met Marianne en Sakki over de afgelopen drie weken en wat ik de volgende weken wil leren. Ze zeiden dat het goed ging, vooral het preken (wie had dit ooit gedacht?!) maar zien ook dat ik soms een duwtje in de rug nodig heb.
Tijdens de prayerwalk (dat is biddend door een gebied heenlopen, we hebben dit in Amsterdam ook gedaan door de red-light zone)kwam er naar voren dat er veel seksuele immoraliteit is in dit gebied. Mannen plukken vrouwen van de straat, sluiten ze op en misbruiken ze en daarna zijn ze getrouwd?! En dan ben je als vrouw in de familie dus mag de broer van je man ook seksuele gemeenschap met je hebben...Heel strange... En nog meer van dat soort dingen, dus we moeten flink aan de slag om hen duidelijk te maken dat het zo niet bedoeld is. Omdat het hier normaal is, zijn zelfs pastors hier schuldig aan! Pfff...

Vanmiddag zijn we naar een kerk gereden, je kijkt je ogen uit tijdens de rit; het is prachtig hier!!! Heel ander gebied, overal koeien en geiten, grote vlaktes met wat bomen en een super uitzicht!
Bij de kerk aangekomen, moesten we vooraan zitten, da's echt vreselijk zo'n ereplaats. We moesten ons voorstellen en vertellen uit welke kerk we kwamen (lekker belangrijk) :-s
Daarna mocht ik mijn getuigenis geven en heeft Loura gepreekt. Was goed!

Toen het afgelopen was gingen we homevisits doen. We mochten bidden voor een vrouw, die haar leven aan Jezus wilde geven. Ze had namelijk al die tijd gedacht dat ze christen was, omdat haar man christen was. Maar zo werkt het natuurlijk niet...
Ook nog in een ander huis geweest waar het echt stikte van de vliegen, iedereen had er zeker twintig! Pfff...

Morgen gaan we praktisch werk doen, helpen met een huis bouwen en tuinieren. En vrijdag hopen we naar een ziekenhuis en een gevangenis te gaan. Ben benieuwd!

Hug, Mariekie (of America, zoals kids me noemen)