Help, de tijd gaat veel te snel!!!

Ik ga effe snel een berichtje plaatsen, want we gaan zo uit eten en het wordt al een beetje laat... Heb eerst alle mails beantwoord en kom nu pas toe aan m'n weblog.
Nou goed, de titel is dus "Help, de tijd gaat veel te snel!!!"... Dat betekent dat ik het enorm naar m'n zin heb en echt niet weg wil. Daarom zie ik echt uit naar de komende week, waarin we hopelijk een hoop dingen gaan doen.
Of het allemaal echt gaat lukken wat op de planning staat dat weet ik niet, want we moeten hier in Africa erg flexibel zijn...
Dat hebben we inmiddels wel gemerkt!!!

Ik ga dus maar weer verder bij maandagavond, toen we naar Astrid en Travis gingen om daar heerlijk te eten en een gezellig avondje te hebben.
We hebben er echt een leuke tijd gehad, voor m'n teamgenoten is het goed geweest om de cultuurschok even te kunnen verwerken en gewoon Nederlands te kunnen spreken en in een normaal gezin te zijn.
We hebben ze mogen 'blessen' met Goudse kaas, leuke dingen voor de kids, bagagespinnen, hagelslag enz. Vonden ze super!!

Dinsdag zijn we met Jackie (onze vertaalster van vorig jaar en goede vriendin) naar de weduwen geweest. We hebben twee verschrikkelijke levensverhalen gehoord. Een vrouw had tijdens de genocide haar man vermoord zien worden. Toen hebben de moordenaars haar verwond, omdat ze dan meer pijn zou hebben dan als ze vermoord zou worden. En toen haar, en haar zeven kinderen meegenomen naar een meer. Daar zijn haar zeven kinderen voor haar ogen vermoord en in het meer achtergelaten en deze vrouw namen ze toen weer mee. Serieus joh, dit zijn verhalen die je echt heel slecht trekt... Ongelofelijk, hoe wreed mensen kunnen zijn als ze beinvloed worden door satan! Gelukkig zien we God aan het werk en mochten we voor deze vrouw bidden en weten dat ze in Zijn handen veilig is!
Nu zorgt deze vrouw voor twee wezen en is ze God dankbaar voor alles wat Hij geeft. Kunnen we echt wat van leren, soms zit je hier zo met je oren te klapperen... dan denk dat wij iets komen 'brengen', maar over het algemeen is het zo dat wij vooral iets 'leren'!!!

We gingen naar nog een weduwe en terwijl we voor haar aan het bidden waren, ervaarden we allemaal dat we iets aan haar wilden geven. We hoorden dat haar geit dood was gegaan en dat ze alleen maar eet wat ze van anderen toegestopt krijgt. We hebben met elkaar besloten een geit voor haar te kopen en eten. De geit kostte 19000 Rfr, dus 25 eurootjes. En geven geeft zooo'n heerlijk gevoel, stukken beter als ontvangen!! Ook hebben we eten voor haar gekocht en ze was helemaal gelukkig. Ze bleef maar huilen en uitroepen: "Yesu ishimwe! Yesu ishimwe!" Heeeeerlijk!!!

Verder zijn we naar het Memorial Centre geweest, omdat ik echt wilde dat ze goed zouden begrijpen wat hier in Rwanda is gebeurd. Voor mezelf is het ook echt weer schokkend geweest, maar dat zal denk ik niet veranderen. Heb deze keer niet hoeven huilen, maar in m'n hart wel...

Vanaf donderdag hebben we meegeholpen met het King's Kids Camp. Dit is een kamp voor tieners om God beter te leren kennen, drama's en dances aan te leren om hiermee te evangeliseren enz.
We hebben echt een gezegende tijd met deze kids gehad. We hebben sommigen in een week tijd zien veranderen en erg genoten van hen.
In eerste instantie vonden we het als team moeilijk om deze vijf dagen op te geven om te dienen in dit kamp. We hadden natuurlijk gehoopt om er op uit te gaan en allerlei mooie dingen mee te maken.
Maar hier hebben we ook van geleerd en uiteindelijk van genoten. We hebben geleerd te dienen op de plaats waar God ons heeft gezet, om hard te werken van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat, om een voorbeeld te zijn voor de kinderen, op ons 'recht' op te geven voor een groter doel... Achteraf kijken we terug op een goede tijd!

En vanmorgen in de teamtijd hebben we een nieuw programma gemaakt voor de komende week. We hopen dat het een actieve week wordt, waarin we weer God aan het werk zullen zien door ons en anderen heen.

We zullen hopelijk naar de streetkids gaan, om met ze te voetballen en onze getuigenissen te geven over Jezus in ons leven. Naar mensen met AIDS om hen te bemoedigen en te steunen.
Naar 'Mother Teresa' het weeshuis, wat ik zo geweldig vind.
We zullen op de straat gaan evangeliseren en weer naar de weduwen gaan.
Zaterdag hopen we op safari te gaan, dat is onze vrije dag.
Zondag naar de kerk, onze getuigenissen geven en hen bemoedigen.
Maandag naar de prostituees, om hen Gods liefde te laten zien. Jezus ging tenslotte ook naar alle lagen van de bevolking en wij hopen Zijn voorbeeld te volgen!

Wat we dinsdag en woensdag precies gaan doen weten we nog niet. We hopen dat we een ochtendje met de DTS hier mee kunnen lopen en hopen dat Travis ons mee wil nemen naar een weeshuis in het noorden van Rwanda, maar weten niet of hij er tijd voor heeft. Het was namelijk de bedoeling dat we dit afgelopen woensdag zouden doen, maar toen moest zijn auto langer in de garage blijven dan verwacht.
Dit was een absolute teleurstelling voor ons team.

Het team doet het verder super. Ze zijn absoluut flexibel, bereid om hun 'rechten' op te geven, en werken hard. 't Zijn leukerds!!!

Nou, ik heb voor de zoveelste keer geprobeerd om het kort te houden, maar ik kan het gewoon niet! Het spijt me van ganscher harte!!!

Dag lieve mensen!!!

Pa, ma, Leonard,Janita en familie De Jong; super bedankt dat jullie hard aan het werk zijn in ons huissie!!! Heerlijk!!
Alle andere lieve vrienden en bekenden; bedankt voor alle berichtjes op mijn site en voor de gebeden!!!
Jullie worden allemaal enorm gewaardeerd!!!

Imana ibahe umugisha! (God bless you all!)

Liefs, Marieke