Mutara --> Kigali

Muraho!

'k Ga maar weer verder waar ik gebleven was, neem steeds m'n dagboek mee naar het internetcafe, dat werkt echt makkelijk!

Dinsdagmiddag mocht ik dus meehelpen koken. De opdracht was cassave schillen met een bot mes zonder heft. Eerst werd ik uitgelachen, want het ging niet helemaal volgens de voorschriften... Na een tijdje had ik het onder de knie, maar wel weer een extra blaar.
Echt leuk hoor dat koken in Afrika. Je gaat ergens op een stoepje zitten schillen, houtskool een beetje aanwakkeren, ananasje schillen, lekker kletsen ondertussen; ik vermaak me wel!

Tijdens het avondeten hoorde ik dat er 17 mensen Jezus hadden aanvaard. Zeventien! Echt heel veel. En weer had ik dat gemist...
Maar goed, de volgende dag mocht ik ook gaan evangeliseren op de straat!

Noel, Dirk, Debbie en ik waren nog maar net onderweg en toen kwamen we twee straatjongens van een jaar of zestien tegen bij een vuilnisbelt. Noel maakt heel makkelijk contact en vertelde dat wij kwamen vertellen over Jezus. Al snel zeiden de jongens dat ze een nieuwe start wilden maken en mochten we met hen bidden.
Na het gebed vertelde een van die jongens, dat ze afgelopen nacht wakker waren geworden en dat ze aan God gevraagd hadden of ze alsjeblieft een normaal leven mochten leiden en voor hem was het echt een getuigenis dat wij de ochtend daarop vertelden over God. Het was voor ons ook een getuigenis dat God alles leidt!
We spraken af met de jongens dat wij kleren voor hen zouden kopen en dat ze die dan op konden halen bij ons huis.

Toen weer verder gelopen. We stopten bij een kledingwinkel, daar spraken we een jongen en een meisje aan. Maar in een mum van tijd stonden er 25 mensen te luisteren naar m'n testimony en het evangelie! Hellup!
We bleven daarna nog wat kletsen en drie vrouwen vroegen om gebed. En toen kwamen er steeds jongens die hun keuze voor Jezus maakten. In totaal 9 mensen die morgen! Echt bijzonder om mee te mogen maken...

's Middags teammeeting gehad. Corrintha de pastorale bezoeker was erg positief over ons team. Dus dat is leuk om te horen!

Donderdag;
Vanmorgen Corrintha en haar ouders gezwaaid. Zij vertrokken voor een dag naar de YWAM-base in Kigali en daarna weer naar Nederland. We kunnen terug kijken op een goede tijd met elkaar!
Daarna weer door-to-door visits gedaan, 's middags naar het ziekenhuis en om 17u naar de kerk.
We gingen donderdag met een grote groep evangeliseren. Omdat het niet heel gaaf is om met zeven blanke mensen om iemand heen te gaan staan, hadden we besloten dat drie mensen gingen evangeliseren en vier bidden.
22 mensen kozen die ochtend voor Jezus, waarvan 10 eerst moslim waren...

's Middags naar het ziekenhuis. Heb een tijdje gezeten bij een meisje van een paar maanden oud, met een open ruggetje. Nu ik er aan denk, ruik ik die stank weer... Zo ontzettend zielig! 't Lag tussen een paar lappen, necrose (dode huid) en veel pus en heel zielig huilen... Heel zielig!
Verder heb ik gevoetbald met Boy, een jongen van een jaar of negen met tuberculose en AIDS.
Bij thuiskomst snel voeten gewassen en toen weer door naar de kerk. Anna ging ook mee, dus dat was leuk!
Elise deed haar teaching over Identity en dat was zeer goed! Aan het eind deed ze een oproep dat ze wilde bidden voor de mensen die geloofd hadden in leugens over hun identiteit. Ook Anna ging staan en ik zag dat ze huilde... We hebben ook het drama 'Choices' weer opgevoerd. Na de dienst vroeg ik wat ze het mooiste vond en ze gaf als antwoord: "De teaching van Elise; ik heb altijd geloofd dat God niet van me hield, omdat mijn ouders en acht broertjes en zusjes vermoord zijn, maar nu weet ik dat Hij van me houdt!" HALLELUJA!

Vrijdag heb ik weer genoten. Met z'n allen vertrokken naar het ziekenhuis. We hebben er melk uitgedeeld, spelletjes gedaan (o.a. mens-erger-je-niet) en gebeden met mensen.
Buiten gevoetbald met de kids; die moeten zes maanden in het ziekenhuis blijven voor hun tuberculose en AIDS. We zijn blij dat we wat vreugde konden brengen in het ziekenhuis, zodat ze even niet aan hun ziekte hoefden te denken.
Tussen de middag ben ik met Debbie, Jacky en die jongen van 16 gaan 'winkelen'. We hebben een spijkerbroek gekocht voor 'm voor 6000 Rfr. Da's veel geld hier, maar voor ons maar 7 euro. Hij was helemaal gelukkig! Ik heb toen ook nog slippers gekocht, die van autobanden worden gemaakt. Slijten dus niet hard en zijn eigenlijk voor de armste mensen. Maar ik vind ze leuk om ze als souvenir mee te nemen, heb er helaas al wel weer een blaar van.

Rond een uur of vier hadden we onze goodbye party/evangelisatie avond voor de buurt. Debbie en ik mochten 'm organiseren; wat een geluk ;-)
Aan het eind toch nog snel het dramastuk 'Choices' bijgevoegd (je moet tenslotte flexibel zijn in Afrika). Na dit drama gaven zeven mensen hun hart aan Jezus. Prachtig! Toen nog even lekker met de kinderen gespeeld in onze tuin. Zeer chaotisch, maar zo gaat dat hier. Tijdens dat spelen, kwam de jongen van die spijkerbroek me steeds een hand geven om me te bedanken! Zo schattig!

En daar was dan de zaterdag; dag van vertrek uit Mutara!
Na het ontbijt kwamen de jongens, die we gisteren een bijbel hadden beloofd. Ze waren allemaal netjes op tijd.
De jongen die voor ons kookte vroeg ook een bijbel, heb toen aan Noel gevraagd of dat oke was. Noel ging met hem praten en toen knielde de jongen neer en mochten Noel en Marianne voor 'm bidden. De jongen was de leider van de straatjongens...
En men... wat ga ik die straatjongens missen! Wat een mooie gasten!

Daarna spullen weer ingepakt en een evaluatie gehad; we hebben echt een goede tijd gehad in Mutara.
We hebben ook gesproken over de 60(!) mensen die hun leven aan Jezus hebben gegeven deze week. In de westerse wereld duurt het vaak jaren voordat mensen een keuze maken en hier binnen een half uurtje! Dit ligt voor een groot gedeelte aan de cultuur. Het is belangrijk dat de mensen daarna opgevangen worden door kerken en daarom hebben we ze in contact gebracht met een aantal kerken in de buurt. De pastors waren ook op onze goodbye party en hebben dus al contact gehad met de mensen. Maar goed, de stap is gezet en in vertrouwen op God laten we ze achter in Mutara... het gaat tenslotte niet om ons. We zijn wel blij dat we een schakel mochten zijn...

Heb ook een bijbel aan Anna mogen geven. Ze was er heel blij mee, het was de eerste bijbel die ze had, zei ze. Samen nog gebeden en toen afscheid genomen. Ze gaf me een briefje mee die ik onderweg mocht lezen. Er stond o.a. in dat ze beloofd dat zou blijven leven in Gods liefde.
Zo mooi dat God alles leidt; in het weekje dat Anna daar woonde heeft Hij ons gebruikt om haar te laten weten dat Hij van haar houdt...
Om 14.30u vertrokken uit Nyagatare, de halve buurt kwam afscheid nemen.
Na drie uur rijden door prachtige landschappen, kwamen we aan op de YWAM-base in Kigali. Het voelt als een soort van thuis, maar toch mis ik Nyagatare enorm!!!

Op de basis is nu de nieuwe DTS gestart dus het is vrij druk. We hebben nu een andere kamer toegewezen gekregen, maar hebben wel weer bedden! Effe een verademing voor m'n ruggetje...
Vanmorgen naar de kerk geweest en van daaruit naar het internetcafe; we hebben een vrije dag vandaag... Lekker hor! Komende week verblijven we dus in Kigali, ministries zijn nog niet echt bekend...

Zo, dit was het weer! Deze keer wel een erg lang verslag geworden, he? Ben gewoon zeer enthousiast over Rwanda. 't Is echt super hier! Met m'n Kinyarwanda gaat het ook aardig :-S ; ik kan nu al tot tien tellen (rimwe, kabiri, gatatu, kane, gatanu, gatandatu, karinqui, umwunani, icyenda, icyumi ofzoiets...) ;-)

Outreach teams in China en Iceland: succes weer! Wen, be a blessing in Curacao! Leonard, enjoy The States nog effe! En iedereen in Holland geniet van het mooie weer!

Hug vanuit Kigali!