Niet veel te vertellen...

Zoals ik dus al zei: "Niet veel te vertellen"...
Ik realiseerde me dat het alweer ruim een maand geleden is dat ik wat van me heb laten horen, dus wilde toch wat schrijven.

't Gaat goed met me, hoor! Ik zal de diarree-verstopping-weer diarree verhalen niet in geuren en kleuren gaan vertellen, maar 't was duidelijk aanwezig de laatste tijd. Nu gaat het allemaal weer prima.

Waarschijnlijk te wijten aan wat bezoekjes buiten de deur; voedselvergiftiging ofzo. We zijn een weekendje naar vrienden in het midden van het land geweest en daar zijn de omstandigheden net wat minder luxe.

Verder zijn we op 'n vakantiedag in Burundi naar de dierentuin geweest en naar de nijlpaarden in de rivier. Leuke foto's kunnen maken!

Heb 'n hele partij foto's bij dit bericht gedaan, en ook 'n filmpje van de kerk waar we afgelopen zondag waren. Gewoon wat indrukken van mijn dagelijkse leventje.

En voor degene die een indruk wil krijgen van de bizar moeilijke taal die ik probeer te leren:

Hoe heet jij? - Witwa nde?
Hoe oud ben je? - Ufise imyaka ingahe? (Letterlijk: Jij hebt jaren hoeveel?)
Ik ben 28 jaar. - Mfise imyaka mirongo ibiri n'umunani.
Tot snel - Ngira tuzosubira.
Ik heb de vreugde van Jezus in mijn hart! - Ndafise umunezero wa Yesu mu mutima wanje!

Zoals je misschien ziet; ufise, mfise, ndafise... dat is dus het werkwoord 'hebben' wat voortdurend veranderd door de persoonsvorm en alle woorden die volgen veranderen dan ook. Het is nogal complex, maar goed... zal ik jullie niet mee vermoeien.
De taalstudie zal nog wel even duren, het gaat niet al te snel.

Verder heb ik goeie gesprekken hier en daar, geniet ik van mijn bezoekjes aan het weeshuis, van de zondagsschool waar ik samen met twee anderen leiding geef, van de kids in arme gedeelten van de stad enz. Het leven is goed!

Hoe is het leven in Nederland? Echt herfst nu, he? Als er iemand graag wil uitwijken naar beter weer; van harte welkom in Burundi!!

Blessings!