Zaaien...

Vroeger, je weet wel, toen ik nog klein was, ging ik samen met mijn neef bij opa helpen in zijn volkstuintje vlakbij het spoor. Echt helpen was er natuurlijk niet bij; ik herinner me dat ik de radijsjes flink verzoop en dat de bramen niet in het bakje belandden. Speelde liever bij de sloot en bij het spoor en vond het tuinieren eigenlijk maar niks, kwam erachter dat het hard werken was en daar was ik nooit zo weg van… :) Bedankt opa, voor uw wijze lessen en de erfenis die u achterliet; God is een trouwe God, die Zijn verbond van liefde houdt tot duizend generaties van degene die God liefhebben en Hem volgen (Deuteronomium 7:9)!

Nu, zoveel jaren later, snap ik hoe bijzonder het eigenlijk is om, na het bewerken van ’t land, zaden in de grond te stoppen en een week later iets groens de aarde uit te zien komen! Wauw! De grond klaar maken was geen pretje. ’s Ochtends tussen 7 en 8 uur was het flink aanpoten en natuurlijk had ik vaak geen zin om op te staan. Maar…. ik deed het wel! Eerst het gras eruit, daarna alle stenen (grote emmers vol!) en daarna koeienpoep verkruimelen… En nu is het dus de tijd van genieten; de groenten zien groeien en het meeste kan over twee maanden geoogst worden! Joepie!

Dit verhaal brengt me bij het volgende:

Een aantal jaar geleden, toen iemand voor mij aan het bidden was, kwam Jesaja 55 in zijn gedachten. Ik heb dit onthouden en word er af en toe aan herinnert. Dit Bijbelgedeelte herinnert me eraan dat Gods gedachten en Zijn wegen hoger zijn dan de mijne, dat Hij trouw en genadevol is, uitnodigend naar degene die Hem willen leren kennen. Vandaag (19 nov) lees ik in vers 10 over het zaad van de zaaier en Zijn woord dat uitgaat in de wereld, en op de een of andere manier begrijp ik de Bijbelteksten over zaaien en oogsten veel beter, nu ik zelf in de tuin geploeterd heb…

Vorige week hebben we een vierdaagse training gehad van Kids In Ministry International en Astrid was degene die het organiseerde hier in Burundi. Een groot aantal voorgangers en kinderwerkers namen deel en het was een groot succes! Twee trainers kwamen uit Kenia met de bus (26 uur in een gare bus – petje af!) en van 8.30u tot 17.00u gaven zij onderwijs en lieten ze zien hoe we de kids konden bereiken met Gods liefde; kinderen zijn vruchtbare grond, daar het fundament van hun moraal en geloof al gelegd wordt voor hun negende jaar. Kinderen zijn op zoek naar liefde, naar leven, naar waarheid – vertel ze niet alleen de Bijbelverhalen, maar laat hen zien dat God persoonlijk met hen een relatie wil hebben! Kinderen herinneren zich 10% van wat ze horen, 20-50% van wat ze zien, 65-80% van de combinatie zien en horen, 90% van wat ze doen en de rest van de informatie gaat verloren… Daarom is het belangrijk dat we niet alleen spreken, maar voorwerpen gebruiken om dingen uit te leggen, hen kennis laten maken met de vrucht en de gaven van de Geest en als volwassenen er bewust van zijn dat we voortdurend geobserveerd worden door de kids!

Paul, een van de trainers, had twee keer bijna een ongeluk net voor hij naar Burundi kwam. Hier liep het vertalen van de materialen niet soepel, vanwege veel uitval van de elektriciteit en ’n vervelend computerprogramma. Zelf heb ik een ochtend bij de kopieerwinkel gezeten om fouten te voorkomen, de dag voordat de training zou beginnen!! Voor ons duidelijk dat Gods tegenstander het niet leuk vond dat voorgangers en kinderwerkers van verschillende kerken bij elkaar kwamen om in eenheid de kinderen van Burundi te gaan bereiken met Jezus’ liefde. Kinderen die de toekomstige leiders van dit land zullen worden, vaders en moeders, evangelisten, leraren enz…

Op de laatste dag van de training zijn we in teams naar vier arme wijken van Bujumbura gegaan. Met elkaar het geleerde in praktijk gebracht; met de kids gespeeld en ze verteld waarom Jezus naar de aarde kwam en met behulp van modder en schoon water laten zien hoe onze zonden weg gewassen kunnen worden (Romeinen 10:9,10) en zo’n 150 kids totaal gaven aan dat ze Jezus willen volgen! De kinderwerkers vertelden dat zij met deze kids in contact zullen blijven. Awesome, right!?

Toen Paul voor mij ging bidden, was hij eerst even stil en sprak toen uit wat in zijn gedachten kwam; hij zei dat ik een groot hart had als een moeder, dat kinderen als vanzelf naar mij toe zouden komen voor liefde en hoop in hun leven. Een rivier van hoop zou van mij uitgaan en ik zou woorden van leven spreken. Die beste man kent mij niet en hij weet niet dat als mensen voor mij bidden, dat dan vaak het woord ‘rivier’ of ‘stroom’ langs komt. Het spreekt mij erg aan, daar mijn achternaam ‘Van der Leeden’ is… Vroeger vond ik dat een domme naam, maar nu niet meer sinds ik de betekenis weet; een ‘lee’ is een Oudnederlands woord voor ‘stroom’ of ‘klein riviertje’!

Een bemoediging voor mij om door te gaan met het bereiken van de kids, blank en zwart, hier in Burundi. Om lekker veel te zaaien, de vruchtbare grond te onderhouden en vroeger of later te zien wat het resultaat is van de oogst…

Nog even een lollig detail over Moto Moto, mijn brommer, daar ik graag vertel over ’t dagelijkse leven hier. Afgelopen zaterdag had ik mijn eerste lekke band, waar ik natuurlijk gruwelijk van baalde. Maandag naar de garage en daar helpen ze me natuurlijk graag, de enige vrouw in Buja op de brommer. De jongeman die me hielp, bracht mijn brommer een paar deuren verderop, waar jongens banden aan het plakken waren en even later kwam hij me halen; of ik 3000 Burundese francs (1,67 euro) wilde betalen. Vond ’t nogal duur klinken, maar ja… betaalde het toch maar. Ik reed weg en na 5 meter draaide ik me vlug om (ben niet van gisteren) en zag dat ze geld aan het verdelen waren. Ik reed door naar de garage en ging de prijs even checken met de baas en mijn vermoeden klopte: de prijs was 500 Bfr (0,27 eurocent)! Haha! En dus kreeg de jongeman op z’n kop van de baas en kwam hij even later de 2500 Bfr brengen… Blijven opletten hier! Misschien zeg je: “Doe niet zo moeilijk, geef die jongen z’n centen, want het is al bijna niks!” Maar daar kunnen we hier niet aan beginnen, anders hou je in stand dat we als blanken altijd meer moeten betalen en opgelicht worden en dat je elkaar niet kunt vertrouwen. A man reaps what he sows , right?! (Een man oogst wat hij zaait, toch?)